- dworca
- {{stl_3}}dworca {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}dvɔrʦ̑a{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}gen Sg von {{/stl_24}}{{stl_25}}dworzec {{/stl_25}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Toruń Główny (PKP station) — Toruń Główny is the most important railway station in Toruń; Poland. It has 4 platforms. History The station was opened in 1861, but current building was built in 1874. In the past, Toruń Główny was named Toruń Przedmieście. Bibliography *Zygmunt … Wikipedia
Bahnhof Bromberg — Bydgoszcz Główna Stadtseitiges Empfangsgebäude Bahnhofsdaten Art Knotenbahnhof, Inselbahnho … Deutsch Wikipedia
Bromberg Hauptbahnhof — Bydgoszcz Główna Stadtseitiges Empfangsgebäude Bahnhofsdaten Art Knotenbahnhof, Inselbahnho … Deutsch Wikipedia
Bydgoszcz Glowna — Bydgoszcz Główna Stadtseitiges Empfangsgebäude Bahnhofsdaten Art Knotenbahnhof, Inselbahnho … Deutsch Wikipedia
Bydgoszcz Główna — Stadtseitiges Empfangsgebäude Bahnhofsdaten Art Knotenbahnhof, Inselbahnho … Deutsch Wikipedia
Bahnhof Bydgoszcz Główna — Bydgoszcz Główna Stadtseitiges Empfangsgebäude Daten Betriebsart Knotenbahnhof, Inselbahnhof … Deutsch Wikipedia
Bahnhof Katowice — Katowice Empfangsgebäude vor dem Abriss Daten Betriebsart Durchgangsbahnhof … Deutsch Wikipedia
gmach — m III, D. u; lm M. y «wielki, okazały budynek» Gmach sądowy, szkolny, teatralny. Gmach dworca. Zespół gmachów szpitalnych. przen. Gmach państwa, wiedzy … Słownik języka polskiego
hala — I ż I, DCMs. halali; lm D. hal «wielka sala, obszerne pomieszczenie; budynek, zwykle jednokondygnacyjny, jednoprzestrzenny, o wysokim i rozległym wnętrzu» Hala fabryczna, produkcyjna. Hala targowa, widowiskowa, wystawowa. Szklany dach hali dworca … Słownik języka polskiego
makieta — ż IV, CMs. makietaecie; lm D. makietaet 1. «model jakiejkolwiek kompozycji przestrzennej, np. budynku, pomnika, dekoracji filmowej lub teatralnej, urządzeń technicznych itp. wykonany w zmniejszonej skali z drewna, gipsu, dykty lub tektury»… … Słownik języka polskiego
okolica — ż II, DCMs. okolicacy; lm D. okolicaic 1. «obszar rozciągający się dookoła jakiegoś miejsca, stanowiący jego otoczenie; krajobraz oglądany z jakiegoś punktu środkowego» Bliska, dalsza okolica miasta. Okolica przystanku, domu. Okolice Warszawy.… … Słownik języka polskiego